Szczur w kuchni, czyli gotować każdy może

Kuchnia to chyba ostatnie miejsce, w którym chcielibyście zobaczyć szczura. Tym bardziej kuchnia restauracji, w której planujecie zjeść biznesową lub romantyczną kolację. Widok tego gryzonia większość ludzi przyprawia o dreszcz odrazy. W świecie bajek jest podobnie, choć ich twórcy mogą sobie pozwolić na wyrwanie się z okowów powszechnie panujących stereotypów. W bajkach może się zdarzyć wszystko. Szczury są kolorowe, miłe i sympatyczne. Potrafią mówić ludzkim głosem, czytać, tańczyć. Jeden został nawet szefem kuchni. I to całkiem niezłym!

Najlepsza dieta to radość jedzenia

Zawsze jadłam to, na co miałam ochotę, choć dziś już wiem, że nie wszystkie moje wybory były rozsądne. Za każdym razem gdy słyszałam o nowej diecie-cud, zastanawiałam się, dlaczego ludzie w coś takiego wierzą? Wystarczy przecież jeść z przyjemnością, różnorodnie i smacznie, ale też z umiarem, wybierając przede wszystkim pełnowartościowe produkty. Zakazy i nakazy, liczenie kalorii, wieczny stres i codzienne sprawdzanie wagi nie mogą prowadzić do niczego dobrego. Takie podejście niszczy radość jedzenia, a często także radość życia. Tym, którzy chcą ją odnaleźć, polecam książkę „Jedz to, co kochasz – kochaj to, co jesz”. To naprawdę jest proste!
 

Literacka uczta (w stylu jordańsko-amerykańskim)

Nie jest zapewne tajemnicą, że jedzenie może być świetnym sposobem komunikowania się. Bardzo specyficznym, ale też zaskakująco skutecznym. Można wyznać komuś miłość, piekąc ciasto czekoladowe, albo zasugerować zgoła odmienne uczucia, serwując rozgotowaną brukselkę posypaną przypaloną bułką tartą, w dodatku z margaryną zamiast masła. Diana Abu-Jaber właśnie takim pięknym językiem, pełnym wspomnień i przede wszystkim smaków, napisała swoją przepyszną, idealnie doprawioną książkę.

W poszukiwaniu idealnego smaku

Gdybyście mogli wybrać jedną jedyną potrawę, którą następnie mielibyście spożywać codziennie przez bardzo długi czas – co by to było? Wykwintne danie zamówione w drogiej restauracji, kulinarna „przygoda” z egzotycznej wycieczki, czy też prosty smaczny posiłek, który tak dobrze pamiętacie z dzieciństwa? Czy jesteście w stanie określić, co jest dla was doskonałym, idealnym posiłkiem? Zastanówcie się nad tym, a w międzyczasie sprawdźcie, co na ten temat sądzi jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych szefów kuchni na świecie.

Jak odżywianie łączy się z naturą

Nasi przodkowie żywili się zgodnie ze zmieniającymi się porami roku. Wiosną jedli nowalijki, latem i jesienią dojrzałe warzywa oraz owoce, zimą spożywali przygotowane w ciągu roku zapasy, czekając z niecierpliwością na wiosenne młode rzodkiewki, pierwsze pomidory i marchewkę. Wszystko miało swój czas. Dziś niemal zawsze możemy zjeść to, na co mamy akurat ochotę. Owoce, które u nas dojrzewają późnym latem importujemy z odległych krajów, aby cieszyć się nimi przez cały rok. Zajadamy się cytrusami nienaturalnymi dla naszego klimatu. Dlaczego tak usilnie staramy się pokrzyżować plany naturze?

Owocowe wypieki w „serii nad seriami”

Biblioteczka Poradnika Domowego to seria książeczek kulinarnych wydawanych od 1994 r. Zapewne każda gospodyni ma w domu choćby jeden tytuł z małym domkiem na okładce. Niska cena, charakterystyczna szata graficzna i pyszne, proste przepisy opracowane przez cenionych autorów. Czar wspomnień, który nadal ma swoją kontynuację. Nowe tytuły ukazują się niezmiennie od osiemnastu lat! Książeczka z tej serii pt. „Ciasta i ciasteczka z owocami” to pozycja w sam raz na lato. Od niej zaczynam przegląd tytułów Biblioteczki.

Z nieba lecą smakołyki, szybko łapcie talerzyki

Czy zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdyby z nieba spadało jedzenie? Wystarczyłoby wyjść z domu z parasolem lub talerzem, aby złapać śniadanie, obiad albo deser. Na pomysł takiej opowieści dla dzieci wpadła Brytyjka Judi Barrett. Jej książka, zatytułowana Cloudy with a Chance of Meatballs, zilustrowana przez Rona Barretta, ukazała się po raz pierwszy w 1978 r. W 2009 r. na podstawie tej historii powstał film animowany, w Polsce znany pod tytułem „Klopsiki i inne zjawiska pogodowe”. Za klopsikami co prawda nie przepadam, ale bajka jest całkiem przyjemna, smakowita i mądra, choć różni się dość mocno od książkowego pierwowzoru.

Wypieki bez cukru, czyli stewia w praktyce

Cukier nie jest zdrowy i wie o tym każdy. Mimo to codziennie zjadamy dość duże jego ilości – nie tylko w słodyczach czy napojach, ale także w wędlinach, daniach obiadowych oraz innych wyrobach, do których chętnie dosypują go producenci. Podobnie jak sól, jest chyba wszędzie. Diabetycy oraz osoby, które zrezygnowały z jedzenia cukru z własnego wyboru mogą stosować miód, fruktozę lub ksylitol, ale nie każdy je toleruje. Sztuczne słodziki (np. aspartam, sorbitol) są podejrzewane o niekorzystny wpływ na ludzki organizm. Czym więc słodzić? Odpowiedź jest prosta i zdrowa: stewią! Gdzie szukać dobrych, sprawdzonych przepisów? Na pewno nie w tym e-booku.

Krótka historia smaków codzienności

Czy zastanawialiście się kiedyś, kto „wymyślił” kakao, skąd się wzięły pomidory i jak rozpoczęła się kulinarna historia pieprzu? W kuchni korzystamy z różnych produktów, najczęściej niewiele wiedząc o ich pochodzeniu i przeszłości. Idealnym wstępem, czy raczej przystawką do poznania dziejów codziennego pożywienia jest książka Bryana Bruce'a „Historia smaku”. Prowokuje do własnych poszukiwań i do zastanowienia się nad tym, jak różne pokarmy trafiły na nasze dzisiejsze stoły, jaką drogę przebyły, ile ludzkich historii – radości i dramatów – tkwi w każdym jabłku, ziemniaku czy butelce sosu tabasco. 

Szczyt śnieżnej babki

Kiedy byłam małą dziewczynką, razem z mamą zbierałam różnego rodzaju kupony promocyjne oraz kody kreskowe z opakowań produktów spożywczych. Wysyłałyśmy je na wskazany adres i po jakimś czasie listonosz przynosił nam paczki z kubeczkami, fartuszkami, rękawicami lub innymi gadżetami kuchennymi. Wszystkie miały nadrukowane logo: producenta przypraw, oleju, słodyczy. Moją ulubioną nagrodą był obrus z Cukierni Mistrza Jana oraz, jak łatwo się domyślić, książki z przepisami. A wśród nich królowała Kasia.

Parówki w szklankach – rzecz nie o dekorowaniu

Lubię oglądać zdjęcia w książkach kucharskich, szukając inspiracji do nowych, interesujących form serwowania posiłków. Osoby uwieczniające na zdjęciach jedzenie prześcigają się w tworzeniu nowych aranżacji i wykorzystywaniu niebanalnych akcesoriów oraz dodatków. Potrawa powinna być bowiem nie tylko smaczna, zdrowa i aromatyczna, lecz także estetycznie podana.  Książek o dekorowaniu potraw jest dość dużo. Nawet jeśli macie w głowie mnóstwo własnych pomysłów, warto czasami do nich zajrzeć. Warto też wiedzieć, których książek unikać.

„Tost” na papierze o niebo lepszy

Historia Nigela Slatera, brytyjskiego kucharza uwielbianego przez swoich rodaków, szybko przeobraziła się w książkę, a następnie w film. Jego życie aż prosiło się o malownicze kadry: sklepowe półki pełne pyszności, matka przypalająca puszkowane jedzenie i tosty, pierwsze kulinarne kroki chłopca w szkole, w końcu niemal majestatyczne dania przyrządzane przez macochę. W pewnym sensie to właśnie dzięki niej, czy też przez nią, Nigel postanowił zostać kucharzem. Czy film jest równie smaczny, jak papierowa wersja „Tosta”? Niestety nie.

Chłopiec i krowa w podróży

Cóż to za dziwny pomysł, żeby nastoletni chłopiec wyruszał w podróż z jałówką? Takie pytanie słyszał zapewne wielokrotnie Hadrien Rabouin, który odbył czteromiesięczną pieszą wędrówkę przez Francję ze swoją krową, Rumianką. Hadrien i Rumi żywili się tym, co sami zebrali na polach lub czym poczęstowali ich dobrzy ludzie. Historia podróży tej niezwykłej pary snuje się powoli, leniwie, od gospodarstwa do gospodarstwa, od wsi do wsi. Omijają asfaltowe drogi, by cieszyć się obcowaniem z naturą, która ich prowadzi, karmi i ubogaca.

Podróżuj, gotuj, nie pisz książek

Rynek wydawniczy zalewają kulinarne pamiętniki i podróżnicze książki kucharskie. Nie przeszkadza mi to, wręcz przeciwnie – niezmiernie cieszy. Do czasu, kiedy natrafię na coś zupełnie niestrawnego... Mogę czytać dziesiątki razy o lekkiej kuchni włoskiej czy spotkaniach z chińską egzotyką. Czytam do znudzenia o zdrowym żywieniu i naturalnych produktach. Jednak naprawdę – drodzy wydawcy i potencjalni autorzy – nie każdy, kto gotuje, czy też gotuje i podróżuje, powinien „uszczęśliwiać” świat własną książką. Owszem, nie ma przymusu czytania. I po to właśnie są recenzje, by na ich podstawie wyrobić sobie wstępną opinię. A ponieważ ja już przebrnęłam przez książkę Sofii Brandon, być może tym tekstem przestrzegę przed nią innych nieszczęśników, naiwnie liczących na pasjonującą lekturę.

Czekolada – moja miłość

Kiedy Krzysztof Kolumb jako pierwszy Europejczyk zobaczył ziarna kakaowca, na pewno nie podejrzewał jak bardzo popularne będą w przyszłości wyrabiane z nich produkty. Połączenie miazgi kakaowej, tłuszczu, cukru oraz dowolnych dodatków smakowych, czyli czekolada, to jedna z najwspanialszych przyjemności danych człowiekowi. W dodatku stosunkowo niedroga. Któż oprze się brązowym kosteczkom z owiniętych sreberkiem tabliczek albo wymyślnym czekoladkom ukrytym w bombonierach? Sposobów na wykorzystanie czekolady w kuchni są tysiące.

Gotowanie dla duszy i ciała, czyli Pięć Przemian w praktyce

Jeśli interesujecie się zdrowym odżywianiem, na pewno słyszeliście o Pięciu Przemianach. Być może czytaliście trochę na ten temat lub ktoś opowiedział wam swoje doświadczenia związane z chińską filozofią gotowania i jedzenia. Ale jeśli nie zamieniliście teorii w praktykę, oznacza to, że macie nadal wątpliwości... Niezdecydowanym i zupełnie zielonym w kwestii PP gorąco polecam lekturę książek Barbary Temelie, która w niezwykle przyjazny i przystępny sposób wszystko wyjaśnia. Dla osób z podejściem praktycznym, które wolą gotować niż brnąć przez teorię, niezwykle cenna będzie zwłaszcza jej druga publikacja, omawiana poniżej, zawierająca mnóstwo przepisów na pyszne i zdrowe dania. 

Chińszczyzna na sposób przystępny

Kuchnia każdego kraju czy regionu rządzi się swoimi prawami, smakami i tradycjami. Dla jednych świętością jest trzymanie się przepisów, inni eksperymentują i łączą stare z nowym. Niektórzy twierdzą, że bez prawdziwych chińskich składników nie można przygotować prawdziwego chińskiego dania. Ale czym jest ta prawdziwość? Czy niezbędne są sprowadzone prosto z Chin warzywa, wykuty w Chinach wok, a najlepiej chiński przyjaciel-kucharz, który nad paleniskiem przygotuje nam prawdziwą chińską kolację? Niekoniecznie. A przekonuje nas o tym rodowita Chinka.

Desery mistrza Hermé

Jeśli ktoś poprosiłby mnie o polecenie jednej książki z przepisami na słodkości, wybrałabym „Desery” Pierre'a Hermé. Po pierwsze dlatego, że dobrze jest zdobywać solidne podstawy u mistrzów, by móc później eksperymentować według własnych potrzeb i upodobań. Po drugie z powodu bardzo dużej liczby rozmaitych przepisów, zróżnicowanych pod względem stopnia trudności wykonania, czasochłonności, kaloryczności czy nakładów finansowych. Trzecim powodem są bezcenne porady, które zamieszcza w książce francuski mistrz cukiernictwa. Najlepszą zachętą do wypróbowania tej publikacji jest przejrzenie indeksu przepisów, który może przyprawić o szaleństwo!

Chińska filozofia gotowania

Kuchnia chińska od lat cieszy się na Zachodzie niesłabnącą popularnością. Uwielbiamy budki z chińszczyzną na wynos, makaron ze słodko-kwaśną wieprzowiną czy ryż po kantońsku. Wiele osób używa do jedzenia pałeczek, także na co dzień w domu. Chętnie kupujemy woki czy bambusowe parowniki, chińskie składniki potraw oraz przyprawy. Ale klasyczna kuchnia chińska to nie tylko charakterystyczne produkty i smaki. To cała filozofia zdrowego gotowania i jedzenia, a także życia. Jeśli chcecie zagłębić się w tą tematykę – do czego gorąco namawiam – polecam na początek lekturę książki Barbary Temelie „Odżywianie według Pięciu Przemian”.

Smaczny romans dla każdego – dla młodego i starszego

Uwielbiam książki dla dzieci. Stanowią bardzo dużą część moich lektur. Niestety, ciekawych opowieści kulinarnych dla najmłodszych nie ma w księgarniach zbyt dużo. Z tym większą ciekawością sięgnęłam po „Romans palce lizać” Grzegorza Kasdepke. Nie jest to rodzaj romansu kojarzący się stereotypowo ze starszymi paniami, choć autor zastrzega, że mogą go czytać ludzie w wieku od 8 do 108 lat. Książka jest zabawna i sympatyczna, ale w swej lekkości porusza także ważne i trudne tematy.

Szkoła mdłego gotowania

Czy odpowiednio dobrane składniki potrawy mogą zmienić nasze życie? Czy istnieją magiczne, niezbędne ingrediencje? Kto może nas nauczyć właściwego posługiwania się nimi? Wyobrażam sobie egzotycznego mistrza lub szamana, który za pomocą jedzenia sprawia, że ludzie się zmieniają, weryfikują dotychczasową hierarchię wartości, zaczynają dostrzegać słoneczną stronę życia lub nabierają odwagi do podjęcia kluczowych, długo odwlekanych decyzji. Czy każdy z nas może być takim guru, który dzięki smakom, zapachom oraz magii towarzyszącej przyrządzaniu i spożywaniu posiłków potrafi zmienić bieg ludzkiego życia, choćby tylko własnego?

Ciasto z popiołu i szczur z warzywami, czyli kuchnia survivalowa

Jeśli zabraknie ci jedzenia, możesz być martwy w 3 do 4 tygodni. Jeśli zabraknie wody w 3  do 4  dni. W  razie kataklizmu martwcie się więc bardziej o wodę niż pożywienie. Ale prędzej czy później i tak trzeba będzie coś zjeść... Tylko co? Być może widzieliście filmy, w których ludzie z braku innych możliwości jedzą robaki, korę drzew, a nawet własne buty. Obrzydliwe? Powiecie – nigdy w życiu! Życzę wam, abyście nie musieli zjadać szczura, ale gdyby sytuacja was do tego zmusiła, lepiej wiedzieć, jak się do tego zabrać.

Słodkie życie, długie życie

Ludzie zawsze marzyli o długowieczności. Dawniej wierzono w magiczne właściwości amuletów lub naparów, które miały zagwarantować życie bardzo długie czy nawet nieskończone. Obecnie nad maksymalnym wydłużeniem ludzkiego życia pracują naukowcy, tworząc cudowne leki i odmładzające kosmetyki. Magia zamieniła się w chemię. A co z naturą, odżywianiem, trybem życia? Jeśli wierzycie, że współczesna medycyna to jedyne co może zagwarantować ludzkości długowieczność, przeczytajcie książkę o pewnym miasteczku, w którym żyje się długo... naturalnie.